10 Ekim 2010 Pazar

postheaderıcon TEGV / FAEP / Sonbahar Dönemi /1. Hafta / Pazar

Bugün dün geçirdiğim verimli günün rahatlığını üzerinde taşıyarak eğitim parkına geldim. Gelir gelmez de mutfakta Tarık ve Elifnur ile karşılaştım. Sohbet ederek hasret giderdik. Bol bol güldük. Oldukça neşeli ve rahat başlayan günüm daha şimdiden çok keyifli geçeceğini belli etmişti. Tenis ve basketbol gruplarında bulunan çocuklar ve aileleri ile yine güven ilişkisinin tesis edilmesi için cumartesi günü yaptıklarımızı tekrarladık.

Farklı olarak salonda basketbol grubu ile ısınma çalışmaları yaparken yaşananları yazabilirim. Bu iki olay şöyle gelişti;

1. Isınma hareketleri sırasında ağladığını farkettiğim kız çocuğuna hareketleri keserek,

- Neden ağladığını sordum.
- Kollarının ağrımasından dolayı ağladığını söyledi.
- Bunun ilk çalışmalarda normal olduğunu, devam ettikçe bu ağrıların azalacağını söyledim. 
- Çok ağrıdığını söyledi. 
- Bu hareketleri yapmadan diğer çalışmalara katılması halinde sakatlanma riskinin yüksek olacağını söyleyerek  iki seçenek oluşturdum kendisi için; 
a) Hareketleri yapmayıp, çalışmayı tribünden izlemekle yetinmek  
b) Hareketleri yapabildiği kadar yapıp, sonrasındaki çalışmalara da katılmak
- Hareketlere devam edip çalışmaların içinde olmak istediğine karar verdi. 
- Bu kararı başta ben, sonra çocuklar ve tribündekiler alkışlayarak takdir ettik. Takdir ettiğim bir başka şey de diğer çocukların samimiyetle duygularını ifade eden arkadaşlarını dinlemeleriydi. Bunu da belirterek onları alkışladık. 

2. Grup içinde bireysel davranışlarıyla ön plana çıkmaya çalışan, grubun ritminde uyumsuzluğa neden olan 3 çocuk dikkatimi çekti. Bu çocukların ortak noktası her üçü de geçmiş dönemlerde bu parktan yararlanmış çocuklar olmasıydı. Bu rahat tavırlarının sanırım kaynağı buydu. 

Bu durumu daha belirgin olarak ortaya çıkartıp çocukların tartışarak, konuşarak bu üç çocuğun gruba uyum göstermeleri için onları ikna etmelerini sağlayacak uygulamalar yaptırdım. Kademeli zorluk derecesini arttırarak yaptırdığım uygulamalar her defasında aksamaya neden olan bu üç kişiyi iyice belirgin olarak ortaya çıkardı. Çocuklara konuşma imkanı verdim. Konuşmaya istekli olmayan grup her defasında zorluk derecesi yükselen uygulamalardan etkilendiklerini hissetmeye başlayınca konuşup eleştirmeye başladı. Ancak bu üçlü yapılan eleştirilere kulak asmamaya devam ediyordu. Bu gözlemimi çocuklar ile paylaşarak bu problemi çözmek için önerilerde bulunmalarını istedim. Henüz ismini bilmediğim ağlayan kız bir öneri söyledi. Önerisini uyguladık ve o an için problemi çözdüğünü memnuniyetle gördük. 

Bu olayı genelleştirerek daha 15 hafta boyunca bu türden problemleri yaşayabileceklerini ve her defasında benzer yöntemler ile çözmek durumunda kalacaklarını belirttim. Bu 30 dakika kadar süre içinde yaşadığımız iki olay ve sonuçları güzel bir süreç yaşayacağımızın bana göre ilk sinyalleriydi. İyi bir başlangıç yaptıklarını düşünüyorum. 

Son olarak bugün tenis kulübü üyeleri ile bir çalışma planlamıştım. Hava iyi olduğundan açık kortu hazırlayarak orada çalışma yaptık. Bu çalışmaya Sena Enç, Özge Ulusoy, Enes Akagündüz ve Eren Özgenç katıldılar. Zeynep Özkan ve Özge Su Özsoy lego robot çalışması ile çakıştığı için katılmak istemelerine rağmen katılamadılar. Katılanlar ile oldukça rahat bir ortamda çalışmalar yaptık. Katılan herkes çalışma ortamından memnun görünüyordu. Çocukların aileleri ile sohbet ettik. Onlarda tekrar bir arada olmaktan duydukları memnuniyeti ifade ettiler. 

Çalışmalarımızı tamamlayıp ayrıldık.    

0 yorum: